سپرده­های سرمایه­گذاری در بانک­ها، یکی از انواع سپرده­ها در نظام بانکداری بدون ربا در ایران است کهمدت­ها در نظام حقوقی کشور با خلا قانونی مواجه بوده است. درقانون مدنی جز یک ماده در عقد مضاربه، مقرراتی در مورد قراردادهای سپرده سرمایه­گذاری دیده نمی­شد تا در نهایت در سال1362، قانون بانکی بدون ربا قراردادهای سپرده­گذاری را به دو دسته قرض­الحسنه و مدت­دار تقسیم نمود اما بررسی دقیق­تر نشان می­دهد که در تبصره ماده 3 قانون مذکور از سپرده­گذاری مدت­دار تحت عنوان وکالت یادشده است اما اوصاف این قرارداد تحت شمول مقررات عقد وکالت قرار نمی­گیرد.مقاله حاضر سعی در تبیین ماهیت حقوقی سپرده­های سرمایه­گذاری دارد. از این رو نخست تلاش شده است تا خصوصیات این سپرده­ها مشخص شده و سپس سپرده­های سرمایه­گذاری با عقود معین مقایسه گردد. در نهایت ضمن تبیین ماهیت حقوقی این سپرده­ها، راهکارهایی جهت تطبیق این سپرده­ها با شرایط روز اقتصاد مطرح گردیده است. مقاله حاضر سعی در تبیین ماهیت حقوقی سپرده­های سرمایه­گذاری دارد. از این رو نخست تلاش شده است تا خصوصیات این سپرده­ها مشخص شده و سپس سپرده­های سرمایه­گذاری با عقود معین مقایسه گردد. در نهایت ضمن تبیین ماهیت حقوقی این سپرده­ها، راهکارهایی جهت تطبیق این سپرده­ها با شرایط روز اقتصاد مطرح گردیده است.