با توجه به نقش مهم صندوق های قرض الحسنه در رفع نیاز مالی مردم و هم چنین تعدد شعب آنها، اندازه گیری کارایی شعبصندوق های قرض الحسنه از اهمیت ویژهای برخوردار ا ست. تحلیل پو ش شی داده ها یکی از ابزارهای مفید در زمینه اندازهگیری کارایی ا ست. هدف از تدوین این مقاله تعیین کارایی نسبی شعب صندوق های قرض الحسنه و در نهایت رتبه بندیواحدهای کارا با ا ستفاده از تحلیل پو ش شی داده ها می با شد. درتحقیق حا ضر، از بین 38 شعب صندوق های قرض الحسنهموجود در مرکز استان مازندران (شهرستان ساری) با توجه به اطلاعات در دسترس ، تعداد 8 شعبه به عنوان نمونه انتخاب شدهاست. سپس با استفاده از مدل تحلیل پوششی داده ها کارایی این شعب مورد بررسی قرار گرفتند، نتایج بدست آمده نشان میدهد که اکثر شعب صندوق های قرض الحسنه ناکارا بوده اند که عدم توزیع صحیح نیروی انسانی و عدم ا ستفاده بهینه ازسرمایه در برخی شعب باعث ناکارایی در این شعب می باشند. در پایان پیشنهادهایی برای بهبود واحدهای ناکارا ارایه می گردد.