بی شک منع ربا، مهم ترین رکن بانکداری اسلامی است. از زمان مواجهه اسلام با پدیده جدید بانک به دلیل اهمیت بسیار زیاد مسئله ربا، اندیشمندان مسلمان به واکاوی دقیق فرآیند پرداخت تسهیلات در نظام بانکی پرداخته اند و هم چنان این موضوع در کانون توجهات قرار دارد. فهم رایج علما از قرارداد وام بانکی در بانکداری متعارف، عقد قرض ربوی بوده و به همین دلیل تلاش های زیادی جهت رهایی از این مسئله به کار رفته است. در سال های اخیر برخی از پژوهشگران با ارائه تفاوت های بنیادین میان وام بانکی و قرض ربوی، تلاش کرده اند بین این دو موضوع افتراق ایجاد کنند تا نشان دهند اساساً ربا در بانکداری متعارف، سالبه به انتفاع موضوع است. این مقاله که به روش تحلیلی-توصیفی انجام شده، تلاش دارد تا با طرح مختصر تفاوت های بنیادین بیان شده، پاسخ هایی به آن ها ارائه کند تا در نهایت، موضع ربوی بودن وام بانکی در نظام بانکداری متعارف تقویت گردد.