قرض الحسنه به عنوان یک ابزار مالی در منظومه اقتصاد اسلامی جایگاه به خصوص و محدودی دارد که بی توجهی به آن سبب میشود تا این ابزار کارکرد صحیح خود را نداشته باشد. در این تحقیق جهت فهم جایگاه قرض در اسلام، به منابع اسلامی از جمله آیات قرآن، روایات و کلام فقها مراجعه کرده و با روش توصیفی تحلیلی سعی کرده ایم پس از بررسی مجموع آنها به نظام واره ای دست پیدا کنیم و به شکل اجتهادی جایگاه نهاد قرض الحسنه را مشخص کنیم. با بررسی ادله و استفاده از دیدگاه فقه نظام مشخص میشود که در شکل دهی نظام اقتصادی کارکرد نهاد قرض الحسنه در منظومه اقتصاد اسلامی صرفا جهت رفع فقر و تأمین مالی نیازهای فوری و ضروری خانوارها باید استفاده شود. استفاده از قرض الحسنه به عنوان ابزار تأمین مالی پروژه های اقتصادی صحیح نیست و این ابزار را از کارکرد خود خارج میکند.