دین اسلام همانند دیگر ادیان الاهی با ظالمانه خواندن قرض ربوی، از یک سو به مبارزه با آن پرداخته و درصدد ریشه کن کردن آن برآمده است و از سوی دیگر، برای تامین مالی نیازهای مصرفی، راه هایی چون انفاق، وقف، قرض الحسنه و فروش نسیه، و برای تامین نیازهای سرمایه گذاری، راه هایی چون مشارکت، مضاربه، مزارعه، مساقات، فروش نسیه و سلف را جایگزین کرده است. این مقاله، به بررسی آثار اقتصادی جایگزینی یکی از این راه ها (مشارکت) می پردازد.در نظام مشارکت که انواعی دارد، صاحب پس انداز به جای دادن قرض و گرفتن بهره، کل یا بخشی از سرمایه موردنیاز مؤسسه اقتصادی را تامین می کند و بر اساس توافق با کارفرما، در سود و زیان آن شریک می شود.این مقاله، بازتاب جایگزینی نظام مشارکت به جای نظام بهره بر متغیرهایی چون پس انداز، سرمایه گذاری، تولید، اشتغال، سطح عمومی قیمت ها، توزیع درآمدها، و رفاه عمومی را تجزیه و تحلیل می کند و به این نتیجه می رسد که با حذف بهره و جایگزینی مشارکت، نه تنها مشکل اساسی در اقتصاد رخ نمی دهد، بلکه همه متغیرهای اساسی، وضعیت بهتری خواهند داشت.