قرض‎الحسنه یکی از ابزارهای مناسبی است که برای تحقق روش کلی «حرمت ربا» معرفی شده است. همچنین، حقوق و امتیازاتی که این عقد برای دو طرف قرارداد فراهم می‎آورد، باعث جذابیت آن هم برای جمع‎آوری پس‎اندازها و هم برای عرضه وجوه سرمایه‎گذاری شده است ؛ اما اطمینان کامل قرض‎دهنده از حفظ قدرت خرید آینده وجه قرض داده شده یکی از عوامل اصلی تصمیم‎گیری افراد برای سپرده‎گذاری در سپرده‎های قرض‎الحسنه است که به کیفیت محیط اقتصادی بستگی دارد.در این مقاله تعیین‎کننده‎های سپرده‎های قرض‎الحسنه با تأکید بر امنیت اقتصادی در بانک‎های دولتی و خصوصی ایران طی دوره زمانی 1363−1395 بررسی می‎شود. نتایج نشان می‎دهد امنیت اقتصادی تأثیر مثبت و معناداری بر سپرده‎های قرض‎الحسنه دارد. همچنین، متغیرهای دیگری مانند حجم نقدینگی، تسهیلات قرض‎الحسنه و پس‎انداز تأثیر مثبت و معناداری بر سپرده‎های قرض‎الحسنه دارند و سود سپرده‎های بانکی تأثیر منفی و معناداری بر سپرده‎های قرض‎الحسنه دارد.