از آنجایی که یکی از اهداف نظام بانکداری بدون ربا تأمین شرایط کار و امکانات کار از راه وام بدون بهره می­باشد، ارزیابی عملکرد این پارامتر از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر سپرده­های قرض الحسنه بر حجم نقدینگی و تورم در ایران می­باشد. این پژوهش با استفاده از داده­های سالانه اقتصاد ایران طی دوره 1370 الی1399 و با به­ کارگیری مدل­های خودرگرسیونی با وقفه­های توزیعی(ARDL ) انجام شده است. براساس آمار موجود بانک مرکزی، سهم سپرده های قرض الحسنه پس انداز در مجموع کل سپرده ها از 18/4 درصد در سال 1370 به 33/9 درصد در سال 1399 افزایش یافته است. نتایج به دست آمده نشان می­دهد که سپرده­های قرض­الحسنه، در هر دو مدل مورد بررسی، هم در کوتاه­مدت و هم بلندمدت تأثیر منفی و معنی دار بر حجم نقدینگی و تورم داشته است.